Είχα αποφασίσει σε αυτό το ιστολόγιο, να αποφεύγω τις πολλές αναφορές στην πολιτική σκηνή. Όχι γιατί δεν ήθελα να στιγματιστεί το ιστολόγιο, αλλά γιατί δεν πιστεύω σε πολιτικές λύσεις. Προσπάθησα πολύ και σήμερα να μην γράψω τίποτα όμως μου είναι αδύνατο.
Για ακόμα μια φορά αυτός ο λαός έδειξε το πρόσωπό του. Μετά από μνημόνια παράδοσης της χώρας, μετά την πλήρη ισοπέδωση της οικονομίας, μετά από αμέτρητες αυτοκτονίες, τη διόγκωση της ανεργίας, την αύξηση της εγκληματικότητας, περίμενα πως κάτι θα άλλαζε στις επιλογές μας. Πάλι όμως, η γενιά που κατέστρεψε με τις επιλογές της την πατρίδα μας, μαζί με τα κομματόσκυλα τέκνα της, διάλεξε το δρόμο της καταστροφής.
Γιατί θα πρέπει να ενδιαφερθώ αν αύριο στα σπίτια τους δεν υπάρχει "σάλιο"; Γιατί να στεναχωρηθώ αν τα παιδιά τους είναι άνεργα; Γιατί να κλάψω για την αυτοκτονία τους; Γιατί; Όλα από επιλογή τους θα τα πάθουν. Κλαίω μόνο τη γενιά μου, μαζί με τις επόμενες, που έχουν κατηγορηθεί για πολλά από αυτούς που μας έκαναν έτσι, από αυτούς που διάλεξαν τον αφανισμό μας, που διαλέγουν να μας καταστρέψουν κάθε όνειρο. Κλαίω την πατρίδα που γέννησε Λεωνίδα, Σωκράτη, Διογένη, Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη και τόσους άλλους και σήμερα την αφήνουμε στα χέρια δοσίλογων, εθνοπροδοτών, ανεπάγγελτων επαγγελματιών πολιτικών, πουλημένοι όλοι στο κεφάλαιο και σε ξένα συμφέροντα. Κλαίω την κάποτε φτωχή Ελλάδα που στεκόταν στα πόδια της με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια,που αντιστάθηκε σε κάθε κατακτητή και κατάντησε πόρνη τρίτης κατηγορίας να σέρνεται στα άθλια σοκάκια της Ευρώπης παρακαλώντας....κι όχι απλά πόρνη, αλλά, αμετανόητη πόρνη.
Παρόλ' αυτά συνεχίζω και ελπίζω.
Δημήτρης Πανταζής
