Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1915. Σπούδασε δραματική τέχνη στη Σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο πραγματοποιήθηκε το 1944 στην παράσταση "Κυρία σας αγαπώ" με το θίασο της Κατερίνας.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1948, οι 100.000 λίρες του Αλέκου Λειβαδίτη θα σημάνουν την απαρχή της κινηματογραφικής του καριέρας. Θ' ακολουθήσουν Οι Απάχηδες των Αθηνών, Τα αρραβωνιάσματα, Τα τέσσερα σκαλοπάτια, κ.ά.
Το 1951 συνεργάστηκε με το Μίμη Φωτόπουλο, για τη σκηνοθεσία της ταινίας Προ παντώς ψυχραιμία, όπου και πρωταγωνίστησαν μαζί. Συνέχισε την ανοδική του πορεία στη μεγάλη οθόνη, παίζοντας σημαντικούς ρόλους σε διάφορες ταινίες, στις οποίες του δόθηκε η ευκαιρία να αναδείξει το πολύπλευρο ταλέντο του όπως στις ταινίες Ο γρουσούζης, το 1952 (όπου πραγματικά μεταμορφωμένος υποδυόταν το γέροντα σοφό της γειτονιάς), Τζο ο τρομερός το 1955 κ.ά.
Το 1956 ερμήνευσε το ρόλο σταθμό της καριέρας του πρωταγωνιστώντας στο Δράκο του Νίκου Κούνδουρου, που θεωρείται ταινία ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Ακολουθώντας τις επιταγές της εξέλιξης του εμπορικού κινηματογράφου, ο ρολίστας Ντίνος Ηλιόπουλος, καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές, με ανεκτίμητη προσφορά στο χώρο της ελληνικής κωμωδίας. Εξίσου λαμπρή ήταν η παράλληλη πορεία του στο θέατρο, όπου για την προσφορά του τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου του Α'. Πέθανε στις 4 Ιουνίου 2001.
Μερικοί χαρακτηριστικοί ρόλοι του: Ο Θανασάκης ο Πολιτευόμενος, Ο Δράκος, Κάθε Εμπόδιο για Καλό, Να Πεθερός Να Μάλαμα, Το Κοροϊδάκι της Δεσποινίδος, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Χριστίνα, Ζητείται Ψεύτης, Ο Ατσίδας, Η Κυρία του Κυρίου, Κάτι Να Καίει, Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης, Το Δόλωμα, Φωνάζει ο Κλέφτης, Οι Κυρίες της Αυλής.
