Αγορά Καλαμάτας

Ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια Τετάρτη μεσημέρι στην Κεντρική Αγορά Καλαμάτας και οι πάγκοι ήταν ακόμη γεμάτοι. Λίγοι  πολίτες πλησίαζαν τους παραγωγούς και οι αγορές τους περιορίζονταν στα απολύτως απαραίτητα. Οι  Μεσσήνιοι αγρότες, παρά τον παγετό που έπληξε τις καλλιέργειες, δεν έχουν αυξήσει τις τιμές. Βλέπουν, ωστόσο, τα προϊόντα τους να μένουν αδιάθετα και μεγάλες ποσότητες να καταλήγουν στα σκουπίδια. Η Αγορά Βιολογικών Προϊόντων, που  ξεκίνησε με πολλές υποσχέσεις, πνέει τα λοίσθια. Παρότι έχει γίνει συνείδηση στους πολίτες η ποιότητα  των βιολογικών προϊόντων, οι κατά τι υψηλότερες τιμές τους, σε σχέση με τα συμβατικά, τα καθιστο ύν απλησίαστα. Σε μια περίοδο που η υγιεινή διατροφή είναι για πολλούς πολυτέλεια, αυξάνουν  μέρα με τη μέρα οι Καλαματιανοί που περιμένουν να φύγουν οι παραγωγοί, για να περισυλλέξουν ό,τι  μπορούν από τα σκουπίδια.  «Το πράγμα μιλάει από μόνο του. Η αγορά είναι άδεια. Δεν έχει να κάνει με το κρύο. Και καλός όταν  είναι ο καιρός, τίποτα δεν κινείται. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά», μου λέει ο Γιάννης Αλεξόπουλος,  παραγωγός από την Κυπαρισσία. «Η παγωνιά των ημερών, από την άλλη, έχει σαφέστατα επηρεάσει την παραγωγή. Οι αποδόσεις έχουν  πέσει, το κοστολόγιο για όλους μας έχει ανέβει, κι όμως οι τιμές είναι ίδιες. Καταλαβαίνουμε ότι ο  κόσμος δεν μπορεί να αγοράσει ακριβότερα προϊόντα και αναγκαστικά έχουμε αναλάβει εμείς το  κόστος. Μετά βίας βγαίνουμε οι παραγωγοί. Εγώ έχω θερμοκήπια. Ωστόσο, πουλάω το χειμώνα  στις ίδιες τιμές που πουλούσα και το καλοκαίρι. Και πάλι ο κόσμος δεν ψωνίζει. Σε λίγο θα φύγουμε και  οι πάγκοι είναι ακόμα γεμάτοι». «Δυστυχώς», προσθέτει, «πολλά από τα απούλητα προϊόντα  καταλήγουν στα σκουπίδια. Οι τιμές  που προσφέρουμε είναι όσο χαμηλότερες γίνεται, και πάλι ο κόσμος δε θέλει. Στη Λαϊκή μπορεί να  βρει και ποιότητα και τιμές, σε μεγάλη ποικιλία, αλλά κι αυτές ακόμα οι προσφορές δεν είναι  ικανές να προσελκύσουν κόσμο. Εδώ παρακαλάμε: ντομάτες, τρία κιλά 1 ευρώ, 4 κιλά 1 ευρώ,  φτάνουμε 5 κιλά 1 ευρώ και πάλι ο άλλος δεν ψωνίζει. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που προτιμά  ο άλλος να πάει να πάρει το κουτάκι τον έτοιμο χυμό. Παράλληλα, οι παραγγελίες από τα μαγαζιά  είναι πολύ μειωμένες, δεν έχουν δουλειά. Ούτε με τον καιρό έχει να κάνει, ούτε με τις τιμές. Το πρόβλημα όλων είναι οικονομικό, το πρόβλημα είναι η κρίση». «Εδώ και ενάμιση-δυο χρόνια βλέπουμε ανθρώπους να περιμένουν να τελειώσει η αγορά για να  μαζέψουν ό,τι υπάρχει στα σκουπίδια. Πλέον, είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που ψάχνουν στα  σκουπίδια», λέει με πικρία. «Όλων των ηλικιών, Έλληνες και αλλοδαποί. Η δικαιολογία τους είναι ότι  τα μαζεύουν για τα ζώα. Αλλά πιστεύω ότι τα περισσότερα δεν πηγαίνουν στα ζώα. Φοβάμαι πως  προορίζονται για ανθρώπους». Πλησιάζω το στεγασμένο χώρο της Αγοράς Βιολογικών Προϊόντων. Δεν υπάρχει ούτε ένας παραγωγός.«Τυπικά η Βιολογική Αγορά λειτουργεί Τετάρτη και Σάββατο, ουσιαστικά μόνο Σάββατο και πάλι  υπολειτουργεί», μου λέει μια αγρότισσα. «Η Βιολογική Αγορά είναι νεκρή», σχολιάζει ο διπλανός της. «Κάτι πήγε να δουλέψει στην αρχή, αλλά,  παρότι θέλει ο κόσμος και φαίνεται να είναι συνειδητοποιημένος, ο άλλος προτιμά να πάρει το  συμβατικό με 80 λεπτά και όχι το βιολογικό με 1,20». Παρακάτω, «τώρα είναι η ώρα να στηρίξουμε τις λαϊκές αγορές, τους Έλληνες παραγωγούς», τονίζει  ένας Μεσσήνιος αγρότης. «Να πούμε όχι στα εισαγόμενα και στα σούπερ μάρκετ. Τα όποια χρήματα  διαθέτουμε να τα κρατήσουμε στη χώρα μας, να μην τα στέλνουμε έξω». Ο Θανάσης Κουρούπης από τα Γιαννιτσάνικα πουλάει στον πάγκο του εσπεριδοειδή. «Το κρύο δεν  το φοβάται ο κόσμος. Η κρίση είναι το μεγάλο θέμα. Δεν υπάρχουν χρήματα, ούτε για τα βασικά», μου  λέει. «Ο πάγος των τελευταίων ημερών έχει επηρεάσει πολύ την παραγωγή. Έχουν καταστραφεί πολλά είδη  κι όμως κρατάμε τις τιμές στα ίδια. Τι άλλο να κάνουμε;» συνεχίζει. «Δεν πουλάμε. Ό,τι δεν μπορούμε να διαθέσουμε στην επόμενη Λαϊκή, καταλήγει στα σκουπίδια. Είναι  κρίμα. Θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να αξιοποιηθούν όλα αυτά τα προϊόντα που πάνε χαμένα». Έχει, μάλιστα, συγκεκριμένη πρόταση. «Θα μπορούσε να ανοίξει ένα μαγαζί για τους άπορους και  ό,τι περισσεύει να το δίνουμε εκεί. Ό,τι μένει, να έρχεται ένα κλιμάκιο να τα παίρνει για τους  ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε. Τώρα τους βλέπουμε, στο τέλος της Λαϊκής, πολύς κόσμος  έρχεται και ψάχνει στα σκουπίδια. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, ακόμη και γνωστοί Καλαματιανοί.  Είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος, ούτε για την πορεία της ΚΕΚ ούτε  για την πορεία της χώρας». Ο 25χρονος Θάνος Παπαβασιλόπουλος είναι νέος μελισσοκόμος. «Είναι οι δικοί μου επαγγελματίες  από το 1990 και τα τελευταία πέντε χρόνια είμαι και εγώ στο επάγγελμα. Συνεχίζω την οικογενειακή  παράδοση. Η επιλογή μου θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές με έχει αποζημιώσει. Υπάρχει κάποια  ζήτηση, αλλά είναι σαφέστατα πεσμένη σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Κάθε χρόνο μειώνεται  και περισσότερο. Η κρίση, η έλλειψη χρημάτων, όλα αυτά που λέγονται και ακούγονται, έχουν  επηρεάσει πολύ τον κόσμο. Τείνει να γίνει, δυστυχώς, είδος πολυτελείας το μέλι. Εδώ δεν  έχουν να αγοράσουν βασικά προϊόντα της καθημερινότητας. Παλιά, όπως μου λένε οι  μεγαλύτεροι, έβγαινε ένα εισόδημα. Ζούσε μια οικογένεια. Τώρα, βγαίνουν μόνο τα βασικά και αυτά  τείνουν να γίνουν μηδαμινά», σημειώνει. «Πολλά από τα προϊόντα της αγοράς καταλήγουν στα σκουπίδια, επειδή μένουν αδιάθετα. Το  βλέπετε. Είναι μία η ώρα και οι πάγκοι είναι ακόμα γεμάτοι. Όσα δεν κρατάνε για το Σάββατο, θα  πεταχτούν. Ο κόσμος έρχεται την τελευταία στιγμή για να γλιτώσει μισό ευρώ και πάλι παίρνουν πολύ  λίγα πράγματα. Δυστυχώς, δεν αποτελεί εξαίρεση ότι βλέπουμε ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια  στην Καλαμάτα. Φοβάμαι ότι θα γίνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα».

Πηγή