Μιχάλη τα βλέπαμε, τα παίξαμε;

Και ποιος δε νοσταλγεί τα φοιτητικά χρόνια φίλοι μου...όσα χρόνια κι αν περάσουν. Θυμάμαι πολλές φορές και νοσταλγώ τους φίλους, που σήμερα μόνο το facebook μας φέρνει κοντά, τα ξενύχτια, τις βόλτες, την ξενοιασιά. Όμως, τώρα τελευταία θυμάμαι όλο και πιο συχνά τις ολονύχτιες συζητήσεις με τον φίλο μου το Μιχάλη από τη Σητεία(Ίσως τώρα που σας γράφω αυτές τις γραμμές να πίνει καμιά ρακί στην υγειά μου). Γνωριστήκαμε 18 χρονών, "ψάρια" στη σχολή και με κοινό μας σημείο την αγάπη για την ιστορία, την παράδοση και το καλό του τόπου μας(και για το καλό φαΐ επίσης, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) συζητούσαμε βράδια ατέλειωτα στο διαμέρισμά μου. 

Οι συζητήσεις περιστρέφονταν γύρω από διάφορα θέματα, όμως τον τελευταίο καιρό είχαν αρχίσει να στρέφονται περισσότερο γύρω από το που θα μας φτάσουν αυτοί που παίζουν στα ζάρια τις τύχες μας. Θυμάμαι, λοιπόν, πως ενώ δεν ξέραμε τι είναι το Δ.Ν.Τ. και δεν φανταζόμασταν τι θα πει χρεωκοπία, πολλές φορές βγήκε από το στόμα μας η φράση "θα μας κάνουν Αργεντινή" ή "θα μας εξαθλιώσουν για τα πετρέλαια". Ακόμα, θυμάμαι πολλές φορές να λέμε, πως σύντομα θα γίνει θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και μάλιστα το φανταζόμασταν λίγο χειρότερο από τα Ίμια. Συζητούσαμε επίσης, για την λαθρομετανάστευση, για τα εργατικά... Σήμερα, τα συζητάμε καμιά φορά και απορούμε. Είμαστε προφήτες; Μήπως διαβάσαμε καμιά προφητεία; Είμαστε μήπως ειδικοί αναλυτές; Τίποτα από τα παραπάνω. Απλά, βλέπαμε το προφανές. Και θα πει κανείς, σιγά ρε φίλε που τα βλέπατε όλα και δεν τα έβλεπε κανείς άλλος. Δυστυχώς, πολλοί τα έβλεπαν, αλλά όχι αρκετοί. Όταν εμάς μας τρόμαζαν αυτά, οι περισσότεροι συμφοιτητές μας έτρεχαν πίσω από τις σάπιες παρατάξεις, μέσα στα κλαμπ-κομματικά παραμάγαζα, οι δημόσιοι υπάλληλοι στα κομματικά γραφεία για ρουσφετάκια και οι ιδιωτικοί προσπαθούσαν να γίνουν δημόσιοι...

Ηθικά μπορεί να νιώθω δικαιωμένος κι είμαι σίγουρος πως μαζί με εμένα νιώθουν κι άλλοι, όμως, την ζημιά την πληρώνουμε όλοι μαζί. Πολλές φορές οι αθώοι την πληρώνουν πολύ περισσότερο από τους θύτες και τους συνενόχους τους. Δεν πειράζει, σύντομα θα την πληρώσουμε όλοι μαζί για τα καλά. Καλή μας κρίση, καλή μας πτώχευση, καλά κρασιά.


JimmyP