Η μάχη των των Φιλίππων

Η μάχη των Φιλίππων πραγματοποιήθηκε το 42 π.Χ. στους Φιλίππους της Καβάλας. Αντίπαλοι ήταν από τη μια πλευρά ο Οκταβιανός και ο Μάρκος Αντώνιος και από την άλλοι ο Βρούτος και ο Κάσσιος, δηλαδή οι δολοφόνοι του Ιούλιου Καίσαρα.

Το 44 π.Χ. ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας είχε αποκτήσει τεράστια δύναμη κατακτώντας τη Γαλατία και νικώντας στον Ρωμαϊκό Εμφύλιο τον Πομπήιο. Αναγορεύθηκε δικτάτορας και προς τιμήν του οι Ρωμαίοι μετονόμασαν το μήνα Κουιντίλιο σε Ιούλιο. Όμως ακουγόταν ότι ο Καίσαρας ήθελε να καταλύσει το δημοκρατικό πολίτευμα. Είχε αποφασίσει να επιτεθεί κατά των Πάρθων και των Γετών, αλλά πριν αναχωρήσει εκδηλώθηκε κίνημα εναντίον του. Δύο από αυτούς που ήταν στο κίνημα, ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος και ο Βρούτος, δολοφόνησαν τον Ιούλιο Καίσαρα στις 15 Μαρτίου στο κτήριο της Συγκλήτου. Ο Μάρκος Αντώνιος έθεσε υπό τον έλεγχο του την αναταραχή. Ο Καίσαρας είχε επιλεξεί ενώ ο Κάσσιος και ο Βρούτος, του οποίους ο Καίσαρας είχε ορίσει διοικητές, τον πρώτο στη Συρία και τον δεύτερο στη Μακεδονία, φοβούμενοι το λαό έφυγαν από τη Ρώμη. Η Σύγκλητος όμως τους ανέθεσε την προμήθεια της Ρώμης από σιτηρά. Τότε στη Ρώμη ήρθε ο Οκταβιανός, θετός γιος του Καίσαρα ζητώντας από τον Αντώνιο την τιμωρία των δολοφόνων. Τελικώς ο Οκταβιανός, ο Μάρκος Αντώνιος και ο Λέπιδος σχημάτισαν τη Δεύτερη Τριανδρία και συμφώνησαν για την τιμωρία των δολοφόνων.

Τελικώς οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στους Φιλίππους το 42 π.Χ., μια πόλη της Μακεδονίας την οποία είχε μετονομάσει ο Φίλιππος Β', πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από Κρηνίδες σε Φιλίππους. Ο Βρούτος και ο Κάσσιος στρατοπεύδευσαν στην όχθη του ποταμού Γάγγα ή αλλιώς Γαγγίτη.

Την στρατιά αυτή με αρχηγούς τους Κάσσιο και Βρούτο, η Παγκόσμια ιστορία την ονόμασε "Δημοκρατικούς". Υπήρχε όμως και η αντίπαλη στρατιά, η στρατιά της Τριανδρίας, με αρχηγούς τους Αντώνιο και Οκταβιανό, που κατευθυνόταν στους Φιλίππους με σκοπό την εκδίκηση για τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα καθώς και την πάταξη του ένοπλου κινήματος των Δημοκρατικών.

Έτσι οι δυο αντίπαλες στρατιές μπλέχθηκαν στους Φιλίππους σε μία εμφύλια, φονική μάχη. Έληξε με ήττα των Δημοκρατικών και είχε κοσμοϊστορικές συνέπειες. Το δημοκρατικό πολίτευμα καταργήθηκε και στη Πώμη αναδείχθηκε Αυτοκράτορας ο Οκταβιανός Αύγουστος. Η μάχη των Φιλίππων αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αλλά και για την πόλη των Φιλίππων.

Σε λίγο χρονικό διάστημα μετά από αυτή την κοσμοϊστορική ένοπλη διένεξη, Ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν στην πόλη και με τη γλώσσα, τη διοίκηση, τους θεσμούς και τη θρησκεία τους της έδωσαν για 2-3 αιώνες τον χαρακτήρα Ρωμαϊκής πόλης.

Ο Βρούτος και ο Κάσσιος επιστρέφοντας από την Ασία με έναν στρατό 19 λεγεώνων - 80.000 πεζικό και 20.000 ιππείς - και με σημαντικές ενισχύσεις που πήραν από τους συμμάχους τους, διέσχισαν τη Θράκη και στρατοπέδευσαν 18 σταδίους (3.300 μέτρα) δυτικά των Φιλίππων. Ο Αντώνιος και ο Οκταβιανός προχωρώντας στην Εγνατία (αρχαίος δρόμος που ένωνε την Ρώμη με την Κων/πολη) προς την κατεύθυνση των Φιλίππων, ήρθαν και στρατοπέδευσαν 8 μόνο σταδίους (1.500 μέτρα) μπροστά από τις θέσεις των Δημοκρατικών. Οι δυνάμεις τους αποτελούνταν από 19 λεγεώνες - 80.000 πεζικό και 13.000 ιππείς. Η θέση τους ήταν πιο μειονεκτική από τη θέση των Δημοκρατικών και αυτό γιατί εκτός του ότι διέθεταν λιγότερους ιππείς, το στρατόπεδό τους βρισκόταν σε πεδιάδα και όχι σε υψώματα όπως των αντιπάλων τους. 

Τρεις βδομάδες μετά από την πρώτη συμπλοκή στις 23 Οκτωβρίου του 42 π.Χ έγινε η τελική, αποφασιστική, άγρια μάχη. Σώμα με σώμα πολέμησαν οι αντίπαλοι στρατιώτες. Στο τέλος η παράταξη του Βρούτου κάμφθηκε και οι στρατιώτες του ζήτησαν να σωθούν με φυγή στη θάλασσα και στα γύρω βουνά. Ο Βρούτος ακολουθούμενος από πολυάριθμους στρατιώτες και αφοσιωμένους φίλους αποχώρησε στα υψώματα σχεδιάζοντας να επιστρέψει στο πεδίο της μάχης τη νύχτα ή να προχωρήσει με κατεύθυνση τη θάλασσα. Σε λίγο όμως απελπισμένος από την πραγματικότητα και θεωρώντας μάταιο να συνεχίσει τον αγώνα, ζήτησε από το φίλο του Στράτωνα να τον σκοτώσει. Ο Αντώνιος κήδεψε με τιμές το νεκρό και έστειλε τη στάχτη από το λείψανο του στη μητέρα του στη Ρώμη. Έπειτα από τον θάνατό του, οι στρατιώτες του παραδόθηκαν στους αρχηγούς της Τριανδρίας.

Μετά τη μάχη ο Οκταβιανός μετρούσε 16.000 νεκρούς, ενώ οι αντίπαλοί τους 8.000 νεκρούς. Ο Οκταβιανός με τον Μάρκο Αντώνιο παραμέρισαν τον Λέπιδο και συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Το αποκορύφωμα της σύγκρουσής τους ήταν η Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ., όπου βγήκε νικητής ο Οκταβιανός ο οποίος τελικά έμεινε μόνος κυρίαρχος στη Ρώμη. Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία καταλύθηκε το 27 π.Χ. με την ανακήρυξη του Οκταβιανού ως αυτοκράτορα.

Πηγή 1

Πηγή 2