Οι γενιές της μεταπολίτευσης μεγαλώσαμε με το «ιδανικό» του Δημοσίου. Ακόμη και οι άνθρωποι που προέρχονταν από αγροτικές οικογένειες έσπασαν τον κρίκο στην αλυσίδα της σχέσης με τη γη. Το πτυχίο ήταν ο στόχος και η επιθυμία των σημερινών 30άρηδων και των οικογενειών τους.
Τώρα, που διπλώματα και μεταπτυχιακά μένουν χωρίς επαγγελματικό αντίκρισμα, με την ανεργία να καλπάζει και τις βασικές ανάγκες να καλύπτονται μετά βίας, οι νέοι επανεκτιμούν τα αγαθά της γης, προσπαθούν να ανακτήσουν την επαφή με τη φύση και εξετάζουν την προοπτική να επιστρέψουν στις καλλιέργειες.
«Άνθρωποι που είχαν εγκαταλείψει τα χτήματά τους, τώρα τα ξαναθυμούνται»
«Για μένα η επιστροφή στη γη, η ενασχόληση με τις καλλιέργειες ήταν επιλογή, πολύ πριν μπει στη ζωή μας η κρίση», λέει ο Δημήτρης, 35 ετών, αγρότης. «Παρατηρώ, όμως, τα δυο τελευταία χρόνια το εξής: Άνθρωποι που είχαν εγκαταλείψει τα χωριά και τα κτήματά τους, τώρα τα ξαναθυμούνται. Ενώ άφηναν την περιουσία τους ανεκμετάλλευτη, με τα περισσότερα χωράφια να μοιάζουν με δάση από την άγρια βλάστηση, σήμερα τους ενδιαφέρουν και πάλι. Πολλοί έχουν έρθει στο χωριό από την Αθήνα και ζητούν τη βοήθεια των ντόπιων για να μαζέψουν τις ελιές τους. Μέχρι χθες αγόραζαν λάδι. Τώρα, δίνουν τα χωράφια σε ντόπιους, για να έχουν τουλάχιστον το ελαιόλαδο της χρονιάς».
«Δεν περισσεύουν χρήματα για να αγοράζουμε τα πάντα»
Δεκαέξι ετών, ο Παύλος Αθανασίου, λέει πως η καλλιέργεια της γης δεν του είναι άγνωστη. «Στην οικογένειά μου καλλιεργούμε οι ίδιοι το λαχανόκηπό μας, στην αυλή του σπιτιού. Αυτό που εγώ θέλω να κάνω επαγγελματικά είναι να ασχοληθώ με τη ζαχαροπλαστική. Δεν είμαι, όμως, αρνητικός στο να ασχοληθώ σοβαρά με τη γη. Είναι νωρίς ακόμη για να πάρω τέτοιου είδους αποφάσεις, αλλά πιστεύω ότι, τώρα με την κρίση, περισσότεροι νέοι θα στραφούν στη γη. Δεν περισσεύουν χρήματα για να αγοράζουμε τα πάντα. Αν μπορούμε να τρεφόμαστε από αυτά που καλλιεργούμε, θα είναι σημαντική βοήθεια».
«Ήδη το σκέφτομαι να ασχοληθώ εντατικά»
«Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια και η ενασχόληση με τη γη δεν είναι κάτι ξένο για μένα», λέει ο Μανώλης, 46 ετών. «Ήδη το σκέφτομαι να ασχοληθώ εντατικά. Είναι κάτι που θα ήθελα. Εδώ και χρόνια έχω εγκαταλείψει τη γη. Αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να ασχοληθώ με τις καλλιέργειες, αλλά δυστυχώς δεν έχω εκτάσεις. Ως λύση, όμως, η γεωργία πιστεύω ότι θα γίνει πολύ δημοφιλής στο άμεσο μέλλον, λόγω της κρίσης. Βλέπω πολλούς ανθρώπους της ηλικίας μου, και νεότερους, να ενδιαφέρονται να επιστρέψουν στη γη. Εκεί υπάρχει μέλλον. Θα ήθελα να έχω μποστάνι, αλλά αυτή τη στιγμή μένω σε διαμέρισμα. Ό,τι μπορώ κάνω λίγο πιο έξω, με φίλους και γνωστούς».
«Καλλιεργούμε τα δικά μας λαχανικά»
Θεατρολόγος, η Πολυξένη, 23 ετών, λέει ότι στην οικογένειά της, από φέτος, καλλιεργούν οι ίδιοι τα λαχανικά τους.
«Έχουμε αποφασίσει, λόγω της κρίσης και επειδή έχουμε τη δυνατότητα να φυτέψουμε, φέτος να έχουμε τα δικά μας προϊόντα στο σπίτι. Μαζί με τους γονείς μου, αποφασίσαμε ότι μας συμφέρει. Και ξέρουμε τι τρώμε και εξοικονομούμε χρήματα. Θεωρώ ότι ήδη οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να επανεκτιμούν τα οφέλη της γης. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που έχουν αρχίσει να καλλιεργούν, ακόμη και στις βεράντες τους, σε γλάστρες. Προσωπικά, το να ασχοληθώ με τις καλλιέργειες πιο συστηματικά δεν το σκέφτομαι. Είμαι θεατρολόγος και νομίζω πως το επάγγελμά μου είναι εξίσου σημαντικό. Δε θα το άφηνα για να ασχοληθώ με κάτι άλλο».
«Η γενιά μας ψάχνει εναλλακτικές λύσεις»
«Είμαι διπλωματούχος περιβαλλοντολόγος, οπότε ίσως και να ασχοληθώ με τη γη. Πρόσφατα πήρα το πτυχίο μου και επέστρεψα στη Μεσσηνία. Η καταγωγή μου είναι από τον Ταΰγετο, την Αρτεμισία, και το θεωρώ πολύ πιθανό να γυρίσω στις καλλιέργειες», λέει ο Γιώργος Γιαννόπουλος, 26 ετών. «Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι οι άνθρωποι της γενιάς μου δεν έχουν επανεκτιμήσει ακόμα τη γη, αλλά είναι οι συνθήκες τέτοιες που αναγκαστικά θα το κάνουν. Τα είδη που είχαμε μάθει να τα αποκτούμε εύκολα, πλέον δεν είναι δεδομένα, δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα. Πιστεύω πως είμαστε η γενιά που αυτά που είχε έτοιμα θα τα χάνει και αναγκαστικά θα ψάχνει εναλλακτικές λύσεις. Σαν αρχή, βλέπω αρκετούς γνωστούς και φίλους μου οι οποίοι αναζητάνε το χωριό. Ψάχνουν να βρουν τρόπο να πάνε στη φύση, ενώ παλιά δεν τους ενδιέφερε καθόλου. Τότε ήθελαν να πάνε διακοπές σε ένα κοσμοπολίτικο μέρος. Τώρα, την ψάχνουν να μάθουν πέντε πράγματα για το παρελθόν, για το πώς παράγονται τα προϊόντα. Η τάση επιστροφής στη γη είναι περισσότερο ανάγκη αυτή τη στιγμή, αλλά όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχουν δουλειές, ότι το πτυχίο λίγα σου προσφέρει, σιγά σιγά η επιστροφή στη φύση θα εδραιωθεί. Θα γίνει συνείδηση στους νέους η αξία της φύσης και του χωριού, αλλά και της παραγωγικής διαδικασίας μέσα από την καλλιέργεια. Θα μάθουμε πράγματα που ως τώρα δεν ξέραμε. Τα ήξεραν οι πατεράδες μας, αλλά δε μας τα έλεγαν, γιατί πίστευαν ότι δε θα χρειαστεί ποτέ να τα χρησιμοποιήσουμε. Τα πράγματα ήρθαν, όμως, διαφορετικά απ’ ό,τι αναμέναμε».
«Θα το έκανα, γιατί μου αρέσει»
«Αν ήμουν μόνος, σίγουρα θα το σκεφτόμουν να ασχοληθώ με την καλλιέργεια της γης. Η γυναίκα μου, όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να θέλει να ασχοληθεί με τη γεωργία», σημειώνει ο Σάκης Καλόμαλλος, 35 ετών, γραφίστας. «Προσωπικά, θα το έκανα, αλλά όχι λόγω της οικονομικής κρίσης. Απλά, γιατί μου αρέσει. Η νεότερη γενιά έχει χάσει κατά πολύ την επαφή με τη γη, με τη φύση. Να, όμως, που λόγω της κρίσης, ο κόσμος αρχίζει και ξαναγυρίζει στις ρίζες».
«Ελλείψει άλλης λύσης, θα επιστρέψουμε στη γεωργία»
«Αν φτάσουμε στο σημείο να μην υπάρχει άλλη εναλλακτική, φυσικά και θα επιστρέψουμε στην καλλιέργεια της γης», παρατηρεί ο Μιχαήλ Καρράς, 23 ετών, φοιτητής Φιλολογίας. «Στην οικογένειά μου έχουμε κήπο. Καλλιεργούμε τα λαχανικά μας και τα απαραίτητα. Όσο δεν υπάρχουν δουλειές και ο κόσμος είναι άνεργος, οπωσδήποτε θα δούμε πολλούς να θυμούνται τη γεωργία».
«Αναγκαστικά η νέα γενιά θα επανεκτιμήσει τη γη»
«Αυτή τη στιγμή είναι η έσχατη λύση. Ο κόσμος θα ξαναγυρίσει στα χτήματα. Γιατί όχι, άλλωστε; Εφόσον είναι εύφορος τόπος η Μεσσηνία και προσφέρεται για καλλιέργειες, είναι μια λύση. Δουλειές δεν υπάρχουν, αναγκαστικά η νέα γενιά θα επανεκτιμήσει τη γη. Κι εμείς έχουμε το λαχανόκηπό μας, μαζεύουμε τις ελιές μας, δεν έχουμε χάσει εντελώς την επαφή», λέει ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος, 28 ετών εργαζόμενος στον τομέα της Υγείας.
«Μπορεί να γίνει σοβαρή δουλειά με τη γεωργία»
Άνεργος, ο Δημήτρης Καρμοίρης, 32 ετών, λέει πως πολύ θα ήθελε να ασχοληθεί με τις καλλιέργειες, αλλά δεν έχει ικανή γη.
«Μακάρι να είχαμε χτήματα και θα επέστρεφα στις καλλιέργειες χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα βασικά πράγματα τα ξέρω. Με κρίση ή χωρίς, η νέα γενιά πρέπει να ξαναδεί από την αρχή τη σχέση με τις καλλιέργειες. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν καλλιέργειες που είναι αποδοτικές, υπάρχουν νέες τεχνολογίες, μπορεί να γίνει σοβαρή δουλειά με τη γεωργία».
Της Γεωργίας Οικονομοπούλου
Πηγή: www.tharrosnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου