Η σιδηρά κυρία της δανέζικης Αριστεράς!

Η Γιοχάνε Σμιντ-Νίλσεν είναι 27 χρονών και όμορφη. Αρνείται να φορέσει ταγιέρ και να αποχωριστεί τα σκουλαρήκια της. 

Ασχολείται με την πολιτική από τα 12 της και κάποτε πέταξε 200 κιλά μακαρόνια και 40 λίτρα τοματοπελτέ στο Υπουργείο Οικονομικών προς ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάργηση των φοιτητικών επιχορηγήσεων. Δηλώνει σοσιαλίστρια και αντι-καπιταλίστρια και στις πρόσφατες εκλογές πήρε περισσότερες ψήφους από την πρωθυπουργό! Είναι πιθανό να αναλάβει υπουργικό αξίωμα στην νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση.

«Οι αυθεντίες είναι σε κατάσταση σοκ. Σκέφτονται,«Ω, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει αυξηθεί τόσο πολύ», και μετά λένε «Ω, οι άνθρωποι που ψήφισαν τη Γιοχάνε, στην πραγματικότητα δεν συμφωνούν με τις απόψεις της, την ψήφισαν μόνο και μόνο γιατί είναι νεαρή και όμορφη», λέει κοροιδευτικά η Γιοχάνε.

Και συνεχίζει: « Οι δεξιοί προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι είμαι μια επικίνδυνη κομμουνίστρια που θέλω να κάνω τη Δανία σαν τη Βόρεια Κορέα ή την Αλβανία. Αλλά δεν τα καταφέρνουν. Είναι λίγο δύσκολο να με κατηγορήσουν για τη Σοβιετική Ένωση. Γεννήθηκα το 1984».

Η Σμιντ-Νίλσεν χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα προς όφελός της το γεγονός ότι είναι νεαρή. Όταν στα 23 της, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό προεκλογικό ντιμπέιτ και ο αρχηγός του συντηρητικού κόμματος της Δανίας της ζήτησε να του φτιάξει καφέ, φρόντισε το γεγονός αυτό να επισκιάσει τη λοιπή επικαιρότητα και να φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα. «Δε νομίζω να μου ξανασυμβεί αυτό. Κανείς δεν θα ήθελε να γίνει πρωτοσέλιδο σαν αυτόν το γέρο-σεξιστή. Το ξέρω ότι είμαι νέα. Η βουλή θα 'πρεπε να αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας. Και η κοινωνία μας αποτελείται και από νέους ανθρώπους. Δεν είμαστε όλοι 55χρονοι άντρες, κοστουμαρισμένοι και μεγαλοεπιχειρηματίες».

Όσον αφορά στην επικριτική στάση όσων θεωρούν τις απόψεις της ριζοσπαστικές, η Γιοχάνε απαντά: «Είναι πασιφανές από όλες αυτές τις κλιματικές αλλαγές των οποίων είμαστε όλοι μάρτυρες, ότι δεν πρέπει να συνεχίσουμε αυτήν την ακατάσχετη παραγωγή αγαθών. Αυτή η εμμονή μας με την τυφλή υπερανάπτυξη δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι πλούσιες χώρες δεν έχουν ανάγκη από επιπλέον πλούτο αλλά από ανακατανομή του ήδη υπάρχοντος».

Πηγή: www.kalamadata.gr